Woensdag 4 sept. Lagraulière - la Gironie.   51 km. 

Nadat we uitgebreid afscheid hebben genomen van de meisjes, en wederom te zijn uitgezwaaid, zijn we alweer aan het klimmen over de kam van een heuvelrug. De kronkelende wegen gaan door een bosrijke omgeving met relatief kleine weilanden die zijn begrensd met groenstroken. Er volgt een mooie lange slingerende afdaling. Halverwege moeten we afstappen omdat ik geen gevoel meer in mijn handen heb door het remmen op het onregelmatige asfalt. Na een korte klim bereiken we het vestingstadje Donzenac waar we maar eens lekker gaan rusten en lunchen. Het valt me zwaar vandaag. De lucht is strak blauw en het lijkt steeds warmer te worden. Inmiddels weet ik maar al te goed dat op dit soort warme dagen de man met de hamer heel snel langskomt. De tijd tussen de rustpauzes zal dus steeds korter worden. Dan komen we in de buurt van Brive-la-Gaillarde. Deze stad is het centrum van de Corrêze en is  het kruispunt van oude handels en pelgrims wegen. Door de drukke straten en over de grote rotondes rijden we naar het centrum en nemen een pauze om wat te drinken en bij te komen van de warmte. We vinden een bankje inde schaduw bij de grote kerk en overleggen wat we gaan doen. Of de 20 km met een paar zeer steile klimmen volgens de route. Of we nemen de drukkere verkeersweg met een geleidelijkere klim van ongeveer 16 km. We kiezen voor de laatste en daar hebben we geen spijt van gekregen. We zijn ondertussen een aardig ervaren team op de fiets en vormen een redelijk massief blok met onze grote tassen. Daar gaan de meeste automobilisten liever met een grote boog omheen gaan. Met één korte en één langere stop, om een fles Fanta weg te werken, bereiken we Turenne. De stad waar Elisabeth van Nassau, de dochter van Willem van Oranje  is getrouwd. Boven gekomen stort ik volkomen uitgewoond op een bankje bij het toeristeninformatiebureau. Het is 17:00 uur en nog 29 graden en nog 17 km te gaan naar de volgende camping. Dat gaat hem niet worden. Huib gaat binnen om te informeren of er in de buurt  een betaalbare Chambre 'd Hôtes te krijgen is. Dat lukt, 3 km verder aan de route en we kunnen er om 19:00 terecht. Als de vrouw met Huib mee naar buiten loopt om even mee te kijken op onze route kaart, zegt ze dat het  echt de moeite waard is om de stad te bekijken.  Als ze mij op het bankje liggen, begrijpt ze dat we vandaag niet omhoog zullen gaan om haar mooie stad te bezichtigen. We hebben nu tijd om even rustig op een terrasje te zitten en maken ons op voor de laatst 3km voor vandaag, waarvan de eerste 500 meter een zware klim. Een heerlijke schone kamer wacht ons op een boerderij. We mogen in de tuin ons broodje eten en genieten van het avondritueel van de kippen, kalkoenen en eenden. Ze worden gevoederd en mogen uit de ren om te badderen en van hun vrijheid te genieten. Totdat de herdershond langskomt en gaat liggen op een strategische plaats. Langzaam stuk voor stuk druipen ze weer af, terug in het hok. Wat een schitterend gezicht. Het wordt langzaam donker en ook voor ons wordt het tijd voor een heerlijke douche en een goede nachtrust.