Maandag 2 sept. St. Germain- les-Belles. - Treignac.  41 km .

Vandaag gaan we de route verlaten en op we naar Treignac, voor het bezoek aan Yvon en Han. Yvon is een oud collega van mij diesinds dit jaar, met haar maatje Han, een Chambres 'd Hôtes runt in Treignac. Omdat we er "bijna" langs fietsen konden we er niet aan voorbij gaan om er een nachtje door te brengen om hun mooie hotel te bewonderen. Best spannend hoor, het leek zo meilen ver en is ineens zo dichtbij. Het voelt net een beetje als vorig jaar toen we een onverwacht bezoek aan Ben en Astrid in hun Quinta in Portugal brachten. Maar eerst hebben we lekker uitgeslapen vanmorgen. Niet te geloven dat we pas om kwart voor negen wakker worden in de tent. Kun je nagaan hoe Total Loss we geweest zijn. Om 9 uur zou het ontbijt voor ons klaar staan. dus even vaart erachter en natuurlijk staan we op tijd paraat. Als de fietsen weer zijn bepakt, nemen we afscheid van deze aardige en inspirerende mensen en hun kleintjes David  en Anna. We verlaten de route en rijden al snel van onze kaart af. Huib heeft dat thuis al voorbereid en weet precies welke dorpjes we moeten aan doen om ook weer op de goede route terug te komen morgen. We vermoeden zelfs dat we niets gemist hebben en dat onze afwijkende route mooier is. Zo rijden we langs de hoge berg de Mt. Gargan  750 meter, waar we toch ook nog een behoorlijk gemene klim voor moeten doen. Het leuke is, dat we in Treignac als eerste een kruis met een Jacobs schelp tegenkomen. Hier loopt dus ook een pelgrimsroute langs, wat ook te zien is aan de Romeinse bouwstijl van de kerken. Treignac ligt in een groot nationaal natuurpark, waar een mooi stukje van hebben mogen meenemen. Dan is het zover en rijden we hoog het mooie statige dorp in en kijken neer op de stromende rivier met stenen boogbrug. Een beetje zenuwachtig en verwachtingsvol storten we naar beneden en rijden we over de brug. Om vervolgens aan de andere kant van de rivier weer net zo stijl omhoog te klimmen voor we in het centrum komen. We zoeken herkenning van de mooie plaatjes die op Facebook staan maar dat is lastiger dan je zou denken. Met hulp van de toeristeninformatiebureau lukt het ons en kunnen we zonder vooraf te telefoneren aanbellen. Wat een mooi moment, de ontmoeting met Yvon en Han. Beiden zijn we zo verwonderd, wij bijna ongelovig dat we het gehaald hebben en zij dat we er dan toch eindelijk zijn, met de fietsen vol met tassen. De ontlading bleef natuurlijk niet uit en ik moest even wat traantjes wegpinken. Het komt zo goed uit dat we precies vandaag aankomen. Tot gister zaten ze helemaal vol en ook morgen ontvangen ze weer een grote groep. Vandaag zijn we de enige gasten, met dank aan St. Josef?  Dan staan we binnen en zien wat voor werk Han en Yvon verricht moeten hebben, het is fantastisch zo smaakvol en Frans ingericht. De tuin met alle terrassen en zwembad, het huis en de Gîtes. De keuken en het restaurant met open haard. Het is teveel om op te noemen. Mocht je er in de buurt komen, een bezoek meer dan waard. Zeker als je eens helemaal in de watten gelegd wil worden en genieten de kookunsten van Yvon en Han. We raken niet uitgepraat en na het eten de wijn en de koffie, rollen we in een heerlijk bed en worden uitgerust wakker. Na nog eens een heerlijk ontbijt wordt het tijd om afscheid te nemen. Wat is het toch leuk om uitgezwaaid te worden